SEVGİLİM DİYEMEDİĞİM CANIM SEVGİLİME

Ah,Canım sevgilim en çok neye sahip olduğumu sorarsan sensizliğe,dipsizliğe. Bir dipsizliğin içerisindeyim. Bu öyle bir dipsizlik ki gün ışığı yetişemiyor, gün yetişemiyor, aydınlık yetişemiyor. Bu yüzdendir gece iledir dostluğum.Hangi rengi sevdiğimi soracaksan bütün renkler karanlık. Aydınlık olmayalı çokça vakit geçti. Sahi, sevgilim aydınlık denilen şeyi yaşayamadık dimi var mıydı ki? Aydınlık, karanlığın kısa süreli aynadaki yansımasıdır.Şimdi karanlık yüzünü iyice gösteriyor. Zamanlarımın tamamı, aydınlıktan çok uzak.

 

Ah,Canım sevgilim bu kadar sensizliğe ne gerek vardı? Uykularım çoktandır geceyle gündüz arasında bir köprü gibi. Yok yok, herkesinki gibi bir köprü değil. Benim gündüzlerimde de artık bir gecelik var, bir geceye benzeyiş, bir geceye yakınlık, bir geceye özlem. İple çekilen gündüzlerim yok, havada asılı kalan gecelerim var. Bak yine sessizlik çöktü içime, konuşan ben değilim, yazan parmaklarım. Kelimeler dilime gelmiyor, ağzımdan dökülmüyor, sadece birer yazı olarak varlar, sesli olarak da okumayacağım. Durum böyleyken dile gelmeyen kelimeler, bir etki kazanır mı yahut sadece yazı olarak var olan şeyler dilsel bir ürün müdür veyahut dilsel dediğim halde dilden uzak oluşunun izahı nedir? cevapsız sorular ile dolu sayfalar.Dille kuvvetlendirdiğim aydınlıklarım yok, bilakis karanlıklarım mevcut. Tenimde karanlık noktalar mevcut, ışığın hiç vurmadığı kıyılarım.

 

Ah,Canım sevgilim seni masallarda barındırıyorum,romanlarda ama hiçbir roman senin kadar güzel olmaz diye yazmıyorum. Sen nasıl bir varlıksın ki diğer varlıklar senin varlığında başka bir hal alıyor, deniz seninle şarkı söylüyor ve dolunay tepeye tırmanıyor ve rüzgar uğulduyor ve resimlerin beni yeniden doğuruyor. Canımıniçi, canımın içinde hiç kimsenin ulaşamayacağı bir yerdesin, bende bir sen var ki senin varlığın orada huzurlu ve güçlü. Göğsümde uyuyorsun hep, gönül çukurumda. Sensizlikti konum, konumlandıramıyorum oysa.

Ah,Canım Sevgilim Seni kendi fikriyatımla, düşüncelerimle, varlığım ve yokluğunla, değeriyle ve etkisiyle anlatmaya kalkıyorum, anlatamıyorum. Çünkü ben ne seni anlatacak kadar çok kelime biliyorum ne de öyle bir dil. Sen çokluksun benim için. Çokça bir şeysin. Çoksun işte yani. Dahası yok, dahası olamıyor, sensiz olmuyor.

 

Ah, Canım sevgilim Hayatı yaşamak sensiz pek mümkün değil. Ama yaşadığını düşünmek bana yetiyor.Bütün müzelerden senin için bir parça alıyorum, sana getireceğim hepsini.

Hayır, buna hiçbir zaman hırsızlık denemez.Sana ait olanı almak, benim korumakla görevli olduğum hazinene karşı vazifemdir.Bu dünya üzerinde senin kokunun sindiği ne varsa hepsi senin, bütün dünya senindir.Senin gördüğün her ne varsa hepsi senin, bütün dünya senindir.

Hepsi senin malın sevgilim, hepsi bizim.Bir müzemiz olacak, bizden başka kimsenin bilmediği bir hayatımızın olduğu gibi.Gizli saklı bir törenlerle sana kavuşmaya devam ediyorum.